Բանաստեղծություն: Ընկերները
Ամսաթիվ
Երբեք հենց այնպես ոչ ոք այս կյանքում քեզ չի գա այցի,
Հեռացումներից դու միշտ էլ սպասիր ինչ-որ ետ դարձի,
Այդ անունները մեկ-մեկ քո մտքով կգան ու կանցնեն,
Որ քո խունացող հիշողության մեջ հուշեր արթնացնեն…
Կհիշես ցավով կամ էլ ժպիտով, կգտնես կամ ոչ,
Նրանք կթվան քեզ շատ կարևոր կամ հյուրեր անկոչ,
Եվ կիսատ բառեր, խոսքեր կամ երազ կլսես աղոտ,
Ու քո մեջ քեզնից անկախ դու կզգաս մի քաղցր կարոտ…
Որ քեզ լքեցին, որ քեզ փրկեցին, մատնեցին կամ էլ,
Որ քեզ ներեցին կամ սովորեցրին հիշաչար լինել,
Այդ ընկերները, որ ինչ-որ մի լույս թողեցին քո մեջ,
Կլինեն կյանքում երբեք չթերթված, անավարտ մի էջ...
Հեղինակ՝ Ծովինար Բանուչյան
լավնա! (",)
ReplyDeleteSHAT LAVN E ;;) :X AYN EL HIMA ERB TVUM E TE BOLOR BARER@ ASVAC EN U HNARAVOR CHE EL HORINEL BANASTEXCUTYUN, ES ZARMANUM EM :-/
ReplyDeleteharazat toxer en!!!
ReplyDeleteAnkexc asac,laceci,vorovhetev @nkerojs cav@ hisheci,mec u andarnali mi korust...
ReplyDeleteShat Lavn er!
ReplyDelete